Herfst en tentamens

Dag trouwe (en minder trouwe) lezers! 

De afgelopen tijd heb ik niet veel geschreven, want ik had mijn tijd nodig voor tentamenvoorbereiding! Dat betekent dat ik wel genoeg tijd heb om iets te schrijven, maar niet genoeg om te reizen en foto's te maken waarover ik kan schrijven. ;)

Ik zit nu midden in mijn tentamenperiode. Donderdag had ik een tentamen over transportanalyse en vandaag Koreaans. Volgens mij heb ik ze allebei onderschat dus het is nog even afwachten of de resultaten een beetje acceptabel zijn. Maar dankzij die onderschatting heb ik er gisteren wel lekker voor gekozen om naar Songnisan (nationaal park in de buurt) te gaan, in plaats van verder te leren. En dit is de ideale tijd, want de bomen hebben nu prachtige kleuren, terwijl het herfstweer hier ook geweldig is. 23 graden, zonnetje: niks mis mee. De Koreanen denken er hetzelfde over, daarom ben je hier nooit alleen in de natuur:

 (Dit is op de top van een 1000 meter hoge berg.)

Songnisan was echt prachtig. Behalve de mooie bomen zijn er ook bergen en rotsen (zoals in elk nationaal park in dit land). Ik ben samen met een paar andere studenten geweest die ook dachten dat het de dag voor de tentamenweek geen kwaad kon om heel de dag weg te gaan. Bekijk vooral de foto’s, dit keer zelf gemaakt met mijn nieuwe camera van Samsung. Het grote Boeddhabeeld staat helemaal aan het begin van het park en veel Koreanen maken daar dan ook een kleine (of diepe) buiging voor ze verder wandelen.

De afgelopen weken ben ik dus niet veel op pad geweest vanwege de studie. Alleen vorig weekend heb ik een rondje gefietst in de buurt, met de bedoeling om de stad te verlaten en de rijstvelden te bekijken. We belandden alleen op een heuvel met een bewaker en een bord “Department of Defense, new weapons development” of iets dergelijks. Daar mochten we natuurlijk niet verder. Het is één van die dingen die je eraan herinnert hoe militaristisch Zuid-Korea eigenlijk is. De reden mag duidelijk zijn. Behalve de officiële oorlog/wapenstilstand met het noorden is Korea in de geschiedenis ook al vaker het slachtoffer geweest van de twee grotere buurlanden China en Japan. Daarom is het niet gek dat je tijdens het reizen overal militairen en militaire complexen tegenkomt. Behalve dat merk je trouwens helemaal niks van eventuele spanningen (voor zo ver die er zijn).

Ik maak er nu weer een eind aan. Morgen moet ik weer verder leren voor mijn laatste tentamen: Netwerkeconomie en mijn kamergenoot wil naar bed, dus ik moet gauw afsluiten. De foto's staan in een apart album 'Songnisan' onder het kopje met de toepasselijke naam: foto's. 

Groeten,

Henk Jan