Hiddink

De vorige keer had ik gezegd dat ik nog wat meer zou vertellen over het land en de cultuur in het algemeen, maar dat stel ik uit tot ik een keer weinig te vertellen heb. Ik heb nu vooral veel foto's.

Vorige week ging de introductie verder met een concert en een officieel welkomspraatje van de president van KAIST. Twee dingen vielen me op: Het eerste wat de president deed was het voorstellen van zijn vrouw. En het tweede: hij ging vertellen dat KAIST een universiteit voor genieën is, waarvoor de beste 1% van de Koreaanse middelbare scholieren nog niet goed genoeg is. Ik vond het allebei tekenend voor de Koreaanse cultuur. Vervolgens werden we verwelkomd met een concert van allerlei lokale muziekgroepen, van hiphop tot een koor.

Zaterdag kregen we meer informatie over de vele clubs op KAIST. Er is van alles: goochelclub, taekwando, acapellakoor, etc. Ik ga zelf bij de internationale badmintonclub, maar die is nogal slecht georganiseerd heb ik het idee. Vrijdag ga ik er waarschijnlijk voor het eerst heen. 's Avonds zijn we de stad in gegaan. Dat gaat ongeveer zo: 's middags heeft een Duitser die al wat langer hier zit het idee om de stad in te gaan en vraagt 3 mensen om mee te gaan. Het idee wordt gedeeld via whatsapp of andere media en 's avonds sta je met een man of 35 op de bus te wachten.

Omdat die Duitser de stad al een beetje kent liep hij echt als een stadsgids ons te leiden, het zag er nogal komisch uit. We pasten niet eens in 1 restaurant, dus uiteindelijk zijn we opgesplitst in 2 groepen en heb ik Koreaanse barbecue gegeten (steengrillen eigenlijk).

Zondag zijn we de natuur in gegaan. Met de fiets is het maar 10km naar een grote heuvel die uitzicht geeft over de stad Daejeon.

Het was met de fiets nog best een zware klim, vond ik, om aan de voet van de heuvel te komen. De rest hebben we lopend gedaan. De heuvel is een erg populair wandelgebied met veel Koreaanse gezinnen en ouderen. Van bovenop de heuvel heb je echt een prachtig uitzicht over de omgeving en de stad.

 ​

Als je buiten de campus bent merk je hoe weinig buitenlanders er in Korea zijn. We werden ook aangesproken door een Koreaans vrouwtje. Zo vroeg of we Amerikaans waren (volgens mij hebben ze het daar niet zo op). Toen ik zei dat ik Nederlands was reageerde ze zeer enthousiast en riep: "Hiddink!". Maar ook de Duitsers vond ze leuk. Ik weet niet precies waarom, maar Europeanen zijn populairder dan Amerikanen hier. Alleen op de campus maakt het allemaal niet zoveel uit, daar zijn ze internationale studenten wel gewend.

Op mijn verjaardag gisteren werd ik netjes door de andere studenten gefeliciteerd, maar verder heb ik het niet echt gevierd. Mijn vakken zijn wel begonnen. Gisteren Koreaans (voor studiepunten), alleen dat vak begint morgen pas echt, als mijn aanmelding tenminste gaat lukken, maar waarschijnlijk wel. Vandaag drie andere nieuwe vakken, één over transport en verkeer, één vak presentatievaardigheden en nog een extra vak Koreaans (niet voor studiepunten), wat ik bij de gewone vakken doe. Tot nu toe vind ik de vakken en de docenten erg goed en de klassen zijn erg klein. Bij transport zitten we zelfs maar met 6 studenten (waarvan 2 van TU Eindhoven). De manier van onderwijs verschilt verder niet veel met Nederland, behalve dat aanwezigheid grotendeels verplicht is. Het cijfersysteem is ook heel anders, meer Amerikaans. Een onvoldoende haal je volgens mij niet heel snel, maar omdat iedereen hier zo streberig is, is een middelmatig cijfer voor velen al een ramp.

Nu weet ik zo gauw niks meer, de volgende keer schrijf ik weer verder.

Groetjes